Ik heb tijdens de reis zelf rondgeleid in Galleria Nazionale d’Arte en in Galleria Borghese. Het was de eerste keer dat ik leerlingen rondleidde in een museum en deze musea zag ik zelf ook voor het eerst. Gelukkig kon ik tijdens de eerste rondleiding in Galleria Nazionale samen met onze andere kunstdocent meelopen. Zo kon ik zien hoe zij het deed en ook meteen kijken of ik zelf begreep waar ik naar keek. Hierdoor groeide mijn vertrouwen in mijn eigen kunnen en voelde ik me daarna veel vrijer om zelf het gesprek aan te gaan met de leerlingen over de kunstwerken.
In Galleria Nazionale hebben we de Expositie: “Time is out of joint” bezocht.
Per zaal was er een thema waarbij er vervolgens werken uit verschillende kunststromingen bij elkaar hingen waarin dat thema op de een of andere manier werd belicht. De thema’s stonden echter niet benoemd bij de zalen. In het begin was ik nog wat onwennig, maar al snel merkte ik dat het thema per zaal wel wist te benoemen en kon ik de leerlingen vragen zelf naar de thema’s te zoeken. Dit zorgde voor interessante gesprekken en leerde de leerlingen beter te kijken en naar dwarsverbanden te zoeken.
In Galleria Borghese staan prachtige beelden van Bernini als ook beelden uit de romeinse tijd. Hierdoor kon het verschil in beeldhouwstijl tussen de romeinse tijd en de Barok goed ervaren worden. Ook de dolfijnen (hiernaast afgebeeld als een soort breedbekkarpers) gaven goed aan hoe soms iets verbeeld werd waarvan niemand nog echt wist hoe het eruit zag. Dit werd vervolgens ook meteen veelvuldig door andere kunstenaars gekopieerd, waardoor er op meerdere fonteinen in Rome dezelfde misvormde “dolfijnen” voor Satyr op dolfijn, Romeinse kunst
komen. Er hangen ook meerdere schilderijen van Caravaggio, waarbij zijn stijl en het gebruik van clair obscur goed zichtbaar waren.
Als ik mij goed voorbereid en de verhalen achter de kunstwerken ken, kan ik leerlingen meenemen in mijn verhaal en mijn enthousiasme en hun beter laten kijken door de juiste vragen te stellen, zelf in een museum waar ik nog nooit geweest ben. In een combinatie van onze expertises konden we de leerlingen nog meer boeien. We vulden elkaar echt aan. Zo wisten de Classici de Griekse mythen die werden uitgebeeld door de sculpturen van Bernini nog mooier te vertellen en kon ik daarbij de leerlingen laten
Apollo en Daphne, Bernini
zoeken naar de verschillende keuzes die de kunstenaar had gemaakt in bewerking van het materiaal, de plasticiteit, het gekozen moment in het verhaal om vast te leggen enz.
Diana en haar Nimfen, Domenichino
In het schilderij hierboven kan heel mooi gedemonstreerd worden hoe de kunstenaar de kijkrichting van de kijker probeert te beïnvloeden. Hierbij kon mijn collega klassieke talen weer een mooie aanvulling geven in het verhaal, maar ook in de opmerking “en naar wie kijkt zij nou?” duidend op de frivole vrouw die je recht door de 4de wand aankijkt. “Wat wil de kunstenaar daarmee zeggen, denk je?”
Commenti